GŁODÓWKA - CZY RZECZYWIŚCIE MOŻE ZASZKODZIĆ ?
Głodówka, czyli pozbawienie organizmu pożywienia dostarczanego z zewnątrz, jest naturalnym procesem, który towarzyszył człowiekowi od momentu powstania. Homo sapiens posiada mechanizmy, odziedziczone po praprzodkach, które pozwalają mu na przetrwanie pewnego okresu czasu bez pożywienia. W innym przypadku na pewno nie byłby zdolny do przeżycia do chwili obecnej. Po wielu tysiącleciach ewolucja rozumu pozwoliła mu na doskonalenie metod zdobywania i produkcji żywności, aż do czasów jej prawie powszechnego dostatku. Nie znaczy to jednak, że mechanizmy umożliwiające przetrwanie bez pożywienia zanikły. Są one po prostu niewykorzystywane z powodu jaki podałem powyżej. Pozbawienie organizmu dopływu pożywienia z zewnątrz nie jest jednoznaczne z pozbawieniem go dostaw energii niezbędnej do życia. Organizm przestawia się bowiem wówczas na tzw. odżywianie wewnętrzne, czyli pozyskiwanie energii w wyniku spalania zgromadzonych zapasów węglowodanów, białek i wreszcie tłuszczy.
CZY NATURALNY, ZAKODOWANY W GENACH, MECHANIZM PRZYSTOSOWAWCZY MOŻE DZIAŁAĆ PRZECIWKO CZŁOWIEKOWI ?
Odpowiedź wydaje się prosta-nie może. Jego zadaniem jest bowiem tak pokierować pracą organów i tak korzystać z zapasów, aby organizm mógł przetrwać. Istnieje jednak jak zwykle druga strona medalu. Trwająca zbyt długo głodówka ( już powyżej 21 dni ) prowadzi do zużycia białek zawartych w komórkach co przyspiesza ich rozpad i może wiązać się z nieodwracalnymi uszkodzeniami narządów szczególnie u ludzi z małymi zapasami lub chorych. Bezpieczny okres głodówki oceniany jest obecnie na 21 dni.
CZY WSZYSCY MOGĄ PODJĄĆ GŁODÓWKĘ ?
Niestety jest grupa schorzeń które całkowicie eliminują pacjenta z tej metody. Są to przede wszystkim choroby nowotworowe, ostre choroby zakaźne w tym gruźlica, choroby o podłożu genetycznym, oraz niewydolność nerek, wątroby i płuc.
CZY GŁODÓWKĄ MOŻNA SIĘ WYLECZYĆ ?
Jest duża grupa schorzeń, szczególnie przewlekłych procesów zapalnych różnych narządów i układów na przebieg których głodówka ma bardzo pozytywny wpływ, nieraz dużo lepszy niż leki do tej pory stosowane - trudno jednak mówić tutaj o pełnym wyleczeniu. Na dzień dzisiejszy jest ona jednak na pewno jedną z najlepszych metod profilaktycznych w schorzeniach uważanych za tzw. cywilizacyjne.
JAK GŁODOWAĆ BY SOBIE NIE ZASZKODZIĆ ?
Przede wszystkim koniecznie pod kontrola fachowego personelu, który rozpozna szybko wszystkie zagrożenia dla zdrowia i podejmie przeciwdziałanie. Najlepsze rezultaty osiąga się głodując pod opieką w grupie, z uwagi na zmianę otoczenia i wpływ grupy na psychikę głodującego. Przez cały okres głodówki koniecznie należy zachować aktywność fizyczną. Początkowo ( w pierwszych 4-5 dniach ) nieco ograniczoną, potem praktycznie jak przy normalnej diecie. Bez odpowiedniej dawki wysiłku fizycznego głodówka rzeczywiście może szkodzić ( przykład strajki głodowe ). W dzisiejszych kuracjach nie stosuje się już postu zero kalorycznego, który jest trudny do zniesienia i fizycznie i psychicznie. Jest on niefizjologiczny, gdyż praktycznie nigdy nie występował w naturalnej historii człowieka. Podawanie niewielkich dawek węglowodanów ( ok. 200 kcal ) zapobiega złemu samopoczuciu i polepsza funkcjonowanie narządów odpowiedzialnych za procesy adaptacyjne głównie wątroby, nerek i płuc. W obrębie tych narządów zachodzi bowiem większość procesów mających na celu pozyskanie energii ze spalania tłuszczy i białek oraz wydalanie i unieczynnianie produktów ich przemiany.
CZY UWOLNIONE SUBSTANCJE MOGĄ BYĆ GROŹNE?
Otóż okazuje się, że w kwaśnym środowisku, a takie panuje w płynach ustrojowych i komórkach człowieka głodującego substancje te są nadzwyczaj sprawnie usuwane nie przez wątrobę lecz głównie przez nerki, płuca i skórę oraz do światła przewodu pokarmowego. Niewielka podaż energetycznych substancji, odpowiednie dotlenienie i nawodnienie znacznie przyśpieszają ten naturalny proces oczyszczania. W trakcie kilkuletnich własnych doświadczeń i prawie 100 letnich autorów niemieckich (Buchinger, Fahrner) nie spotkałem się z objawami zatrucia własnymi toksynami u głodujących pacjentów. Owszem, źle przeprowadzana głodówka bez nadzoru fachowego personelu z wykształceniem medycznym znającego tajniki fizjologii i patologii głodu może zaszkodzić i spowodować nawet trwały uszczerbek na zdrowiu, ale dla tych, którzy chcą osiągnąć cel jakim jest zachowanie lub polepszenie swojego stanu zdrowia polecał będę zawsze głodówkę co najmniej 15 dniową pod troskliwym okiem fachowca.
Lek. Jędrusik Leszek
Internista, specjalista chorób płuc.